Wychowanie
Ewelina Gajda
Szkoła Podstawowa im. Kornela Makuszyńskiego w Bychlewie
Scenariusz lekcji wychowawczej w klasie 5
„Regulamin bezpiecznej wycieczki szkolnej naszej klasy”
Cele ogólne:
- przygotowanie uczniów do podejmowania bezpiecznych zachowań uczniów podczas wycieczek szkolnych
Cele szczegółowe- uczeń:
- bezpiecznie zachowuje się w czasie wycieczek szkolnych
- odpowiednio reaguje na nieoczekiwane zagrożenia
- dba o odpowiedni strój turystyczny
Metody i formy pracy:
- burza mózgów
- pogadanka
- puzzle- mapa mentalna
- praca w grupach
Kształtowane kompetencje kluczowe w zakresie:
- rozumienia i tworzenia informacji,
- kompetencji cyfrowych,
- kompetencji osobistych, społecznych oraz w zakresie umiejętności uczenia się
(współpraca w parach, elementy OK)
Środki dydaktyczne:
- Brystol
- kolorowe markery
- Karta Turysty PTTK
- cukierki do losowania
- komputer i rzutnik
- załączniki: 1-2
Ewelina Gajda
Szkoła Podstawowa im. Kornela Makuszyńskiego w Bychlewie, woj. łódzkie
"Bank Dobrych Praktyk" w Szkole Podstawowej w Bychlewie
Nasze działania szkolne i pozaszkolne w ramach realizacji planu działań wolontariatu.
Wolontariat… niesie za sobą dobrowolną, bezpłatną, świadomą pracę na rzecz innych osób lub całego społeczeństwa.
Jako opiekun kół wolontariatu udało mi się zaangażować uczniów naszej szkoły w działania szkolne i pozaszkolne (w środowisku lokalnym); zaangażowałam też uczniów – absolwentów, którzy rozpoczęli działania w wolontariacie jeszcze w szkole podstawowej a obecnie kontynuują swoje działania i jako nasi absolwenci- dalej niosą bezinteresowną pomoc potrzebującym.
O co w tym chodziło ? Otóż w powszechnej opinii przeważała wówczas teza, iż młodzież raczej stroni od rodzinnych biesiad i rozmów o przeszłości a tym samym nie jest zainteresowana swoimi protoplastami. Ich wiedza o przodkach ograniczać się miała do aktualnie żyjących dziadków, sporadycznie pradziadków. Poza znajomością imion, miejsca zamieszkania, odwiedzinami z okazji świąt i to jeszcze motywowanymi materialnie, niczym młodzi ludzi nie mogliby się pochwalić.
Była to oczywiście błędna teza i uwłaczająca większości młodzieży, co zostało przez mnie wykazane na podstawie moich badań.
Kilkuset uczniów, odpowiadając na liczne pytania ankietowe wykazało się bowiem bardzo pozytywnym nastawieniem do wszystkiego, co obejmuje pojęcie PRZODKOWIE. Nie tylko znali całe historie rodzinne, ale potrafili przygotować świetny fotoreportaż, przeprowadzać ciekawe wywiady z najstarszymi członkami rodu (nagrywane na kasety), ale także, co niektórzy, potrafili się pochwalić pięknymi drzewami genealogicznymi, nieźle rozbudowanymi. Drzewa zaopatrzone były często w stare fotografie liczące przeszło sto lat. Ogólnie mówiąc – zainteresowanie młodzieży swoimi rodzinnymi korzeniami, a także tradycjami, przekazami było – według wyników moich badań – całkiem żywe.
Zdjęcia protoplastów rodziny a także członków rodzin , bądź różnych scen związanych z przeszłością rodziny, często umieszczano na kominku, na ścianach w pokojach gościnnych, w wytwornych nierzadko ramkach i ramach, co świadczyć mogło o szacunku, jaki żywiono do przedstawianego przez fotografie oblicza a czasem sceny czy pejzażu. Wielką czcią otaczano także, wedle przekazu moich respondentów, albumy rodzinne, w których królowały oczywiście papierowe zdjęcia , a czasem jakaś cenna pamiątka , np. zasuszony kwiat, wstążeczka, medalik, order…
Pokaźna część młodzieży uwielbiała wprost opowieści dziadków bądź pradziadków , czy też „prastarego wujostwa” na temat, jak to dawniej bywało, kiedy rozmówcy byli młodzi itd. Młodzież chętnie zapisywała te relacje, by potem przedstawić je na lekcji poświęconej pamięci o przodkach.
Tematy opowieści nierzadko dotykały dawnych legend, rodzimych przekazów i dziwnych zjawisk, tłumaczonych na ludowy sposób, które gdzieś tam powszechnie były znane ale tutaj w przekazy zamieszani byli czasami konkretni przodkowie danej rodziny. Zdarzały się zatem podania o Utopcach, Południcach, Krasnalach, dziwnych zjawiskach na niebie, poświadczane przez tych , którzy je przekazywali jako prawdziwe – albo przeżyte przez kogoś z rodziny w którymś tam pokoleniu, albo usłyszane przez wiarygodnych świadków. Dla młodzieży były to przekazy ciekawe i wzruszające.
SCENARIUSZ WARSZTATÓW
Mój superbohater - mój autorytet - klasy 1-4
Ewelina Świrydziuk
psycholog szkolny Szkoły Podstawowej nr 50 im. św. Jadwigi Królowej Polski w Białymstoku
Tytuł: Mój superbohater- mój autorytet.
Autor: Ewelina Świrydziuk, psycholog szkolny SP 50 w Białymstoku
Czas trwania: 45 minutGrupa odbiorców: uczniowie klas 1-4 szkół podstawowych
Cel ogólny: Edukacja przez promowanie wartości takich jak patriotyzm, odwaga, empatia, dobroczynność. Kształtowanie postaw obywatelskich i patriotycznych.
Cele szczegółowe zajęć:
Po zajęciach uczeń:
- potrafi wskazać cechy bohatera bajki, baśni, filmu który jest superbohaterem,
- potrafi wskazać cechy osoby, która jest autorytetem oraz zachowania świadczące o tym, że jest autorytetem,
- rozumie pojęcie „autorytet”,
- rozumie takie pojęcia jak: męstwo, mądrość, rozwaga, odpowiedzialność, pomoc, odwaga, pracowitość, uczciwość,
- potrafi wskazać konkretną osobę, która dla niego samego jest autorytetem i uargumentować swój wybór,
- wykazuje postawę współdziałania wobec innych uczniów.
Metody i formy pracy:
- dyskusja kierowana
- burza mózgów
- prezentacja
Pomoce:
materiały edukacyjne PDF do zaprezentowania,
nadające strukturę warsztatom karty pracy prezentujące osoby uznawane za autorytety
SCENARIUSZ WARSZTATÓW
Mój superbohater- mój autorytet - klasy 5-8
Ewelina Świrydziuk
psycholog szkolny Szkoły Podstawowej nr 50 im. św. Jadwigi Królowej Polski w Białymstoku
Tytuł: Mój superbohater- mój autorytet.
Autor: Ewelina Świrydziuk, psycholog szkolny SP 50 w Białymstoku
Czas trwania: 45 minutGrupa odbiorców: uczniowie klas 5-8 szkół podstawowych
Cel ogólny: Edukacja przez promowanie wartości takich jak patriotyzm, odwaga, empatia, dobroczynność. Kształtowanie postaw obywatelskich i patriotycznych.
Cele szczegółowe zajęć:
Po zajęciach uczeń:
- potrafi wskazać cechy bohatera bajki, baśni, filmu który jest superbohaterem,
- potrafi wskazać cechy osoby, która jest autorytetem oraz zachowania świadczące o tym, że jest autorytetem,
- rozumie pojęcie „autorytet”,
- rozumie takie pojęcia jak: męstwo, mądrość, rozwaga, odpowiedzialność, pomoc, odwaga, pracowitość, uczciwość,
- potrafi wskazać konkretną osobę, która dla niego samego jest autorytetem i uargumentować swój wybór,
- wykazuje postawę współdziałania wobec innych uczniów.
Metody i formy pracy:
- dyskusja kierowana
- burza mózgów
- prezentacja
Pomoce:
materiały edukacyjne PDF do zaprezentowania,
nadające strukturę warsztatom karty pracy prezentujące osoby uznawane za autorytety