Temat: Gdy nadchodzą ciężkie dni-poskromić złość

Opracowanie: Beata Orzel
Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi im. K. Pułaskiego w Białymstoku

Scenariusz zajęć dla klas I-III szkoły podstawowej.
Cel główny: kształtowanie umiejętności radzenia sobie z negatywnymi  emocjami
Cele szczegółowe:
•    uczeń buduje dłuższą wypowiedz ustną nt. emocji
•    uczeń opowie o sytuacjach w których odczuwa negatywne emocje
•    uczeń podaje, jak emocje wpływają na zachowanie
•    uczeń wymienia sposoby zapanowania nad emocjami
Metody:
•    metoda  słowna
•    metoda problemowa
•    metoda aktywizująca
•    metoda praktyczna

Formy:
•    indywidualna
•    grupowa

Środki dydaktyczne:
 kostka uczuć; kapelusz; piórka; karteczki; mazaki.
Czas trwania: 90 minut.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
I.     Część wstępna:
Grupa siedzi w kręgu, prowadzący informuje o temacie spotkania.
1. Powitanie. Zajączki- „Ja jestem zajączek Ania, pozdrawiam zajączka...” (podać imię osoby siedzącej obok), do pozdrowienia należy dołączyć ruch dłońmi na głowie, (niby uszy).
II.     Część właściwa:
2. Rundka „Jestem wściekły wtedy, kiedy ktoś...”, siedząc w kole każdy kończy zdanie.
3. Złe spojrzenie. Przed rozpoczęciem zabawy odbywa się ściśle tajne losowanie, kto będzie miał „złe spojrzenie”. Dziecko ze „złym spojrzeniem” próbuje ustrzelić pozostałych swoimi oczami poprzez wpatrywanie się w nich, mruganie itp. Ten, kto poczuje się trafiony, mówi: „Zostałem dotknięty” i siada poza obrębem koła - trafienie nie jest potwierdzane przez dziecko ze „złym spojrzeniem”. Wszyscy obserwują uważnie wydarzenia oraz siebie nawzajem, aby odgadnąć, kto ma „złe spojrzenie”. Kto uważa, że rozpoznał osobę ze „złym spojrzeniem”, podnosi rękę do góry i woła: „Żądam nakazu zatrzymania dla...”. W trakcie rozmowy na zakończenie można podyskutować na temat niedociągnięć we wzajemnym postrzeganiu się i ocenianiu, powstawania plotek i krzywdzących opinii, które mogą wywoływać złość.
4. Wrzuć strach do kapelusza. Wszyscy piszą na kartkach, co ich złości i denerwuje w naszej grupie. Następnie wrzucają kartki do kapelusza. Każdy wyciąga przypadkową kartkę i odczytuje ją na głos. Dyskusja.
5. Wspólnie zastanawiamy się, co można zrobić z własną złością, gdy nas dopadnie, jak odreagować napięcie, aby inni przez nas nie cierpieli. Zabawa z piórkiem.
6. Masaż-dobieramy się parami. Jedna osoba kładzie się na brzuchu na podłodze,  druga klęka obok przy jej plecach i wykonuje ich masaż wg wskazówek prowadzącego: idą słonie, biegną konie, potem panie w wysokich szpileczkach z gryzącymi pieskami, za nimi panowie w klapeczkach   na niebie świecą dwa  słoneczka, płynie rzeczka, pada deszczyk, czujesz dreszczyk? Brr
7. Wyrzuć złość-zabawa pantomimiczna. Otrząśniemy się ze złych przyzwyczajeń, wad, słabości, kręcimy głową, ramionami, biodrami, potrząsamy rękoma, podskakujemy, kopiemy nogą liście na niby. Kiedy opadły z nas złe przyzwyczajenia zgarnijmy je na kupkę, ulepmy z nich kulę, odłóżmy na bok, wykopmy szpadlem dołek i zakopmy je. Teraz mocno udepczmy ziemię, posiejmy na niej trawę i posadźmy kwiatek.
8. Start rakiety – zabawa ruchowa. Uczestnicy wykonują kolejno polecenia prowadzącego: bębnią palcami po blacie stołu, cicho i powoli, a potem coraz głośniej i szybciej uderzają płaskimi dłońmi o stół z wzrastającym natężeniem głośności i tempa tupią nogami coraz głośniej i szybciej, naśladują brzęczenie owadów od cichego do bardzo głośnego wrzasku, hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dzieci wstają gwałtownie ze swoich miejsc, wyrzucają z głośnym wrzaskiem ramiona do góry – rakieta wystartowała.
Powoli wszystko ucicha, rakieta zniknęła za chmurami.

III.     Część podsumowująca:
9. Podsumowanie zajęć: Kostka uczuć. Dzieci wskazują w jakich uczuciach kończą zajęcia.