CO TO JEST ZŁOŚĆ – scenariusz zajęć dla klas IV - VI
Opracowanie: Agnieszka Perkowska
Szkoła Podstawowa nr 51 im. L. Zamenhofa w Białymstoku

Temat: Co to jest złość?

Czas trwania: 90 min

Cele  główne:
- zrozumienie uczucia złości;
- poznanie sposobów konstruktywnego radzenia sobie ze złością

Cele szczegółowe: Uczeń:
- poda definicję złości;
- wymieni różne sposoby konstruktywnego radzenia sobie ze złością;
- wymieni uczucia, które towarzyszyły podczas zajęć;
- będzie współpracował w grupie.

Metody:
- burza mózgów, metody słowne

Formy pracy:
- zbiorowa, indywidualna, grupowa.

Pomoce dydaktyczne:
- duże arkusze szarego papieru,
- kolorowe mazaki lub kolorowa kreda,
- papier rysunkowy,
- kredki.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1.Złości mnie...
Każde dziecko wypisuje na kartce papieru litery swojego imienia jedna pod drugą i szuka do każdej z nich dowolnego wyrazu – nazwy wydarzenia, które może szczególnie go złościć, irytować, np.

M matematyka
O okropna pogoda
N niedokończona praca domowa
I ironiczne spojrzenie
K karny rzut w meczu
A „a nie mówiłam...”

Nauczyciel podkreśla,  że wszyscy ludzie przeżywają uczucie złości i że dzisiaj dowiecie się więcej na jego temat.

Złość jest naturalnym uczuciem, które przeżywają wszyscy i na pojawienie się którego nie mamy wpływu. Dlatego złoszczenie się nie jest samo w sobie ani złe, ani dobre. Możemy mieć natomiast wpływ na to, co robimy, gdy czujemy złość. Sposoby wyrażania złości bywają różne i przynoszą różne konsekwencje. Niekonstruktywne sposoby wyrażania złości szkodzą albo nam samym (gdy tłumimy złość, obciążając nasz organizm i psychikę nie odreagowanym napięciem), albo innym ludziom (gdy w złości zachowujemy się wobec nich agresywnie). Konstruktywny sposób wyrażania złości pozwala ją otwarcie wyrazić lub odreagować, jednak w sposób, który nie robi przy tym nikomu krzywdy

 

Złość to emocja (uczucie). Jest związana z mobilizacją energii i pojawia się zazwyczaj w sytuacjach, w których napotykamy na przeszkodę (szeroko rozumianą) w osiągnięciu ważnego dla nas celu. Przeżywają ją wszyscy i nie mamy wpływu na jej pojawienie się. Dlatego złoszczenie się nie jest samo w sobie ani złe, ani dobre. Możemy mieć natomiast wpływ na to, co robimy, gdy czujemy złość. Złość to jeden ze sposobów wyrażania agresji. Jednak złość to nie to samo co agresja. Jest naturalnym uczuciem, które można wyrażać na różne sposoby, również konstruktywne np. rozmawiając z kimś na ten temat, podejmując próby rozwiązania konfliktowej sytuacji itp.


2. Jak można się złościć?

Nauczyciel dzieli duży arkusz papieru na dwie części. Pyta dzieci, jakie sposoby złoszczenia się krzywdzą innych ludzi i zapisz te sposoby na czerwono po jednej stronie arkusza. Można spytać, jak dzieci nazwałyby takie zachowania lub powiedzieć im, że nazywa się je agresją.

Nauczyciel pyta, jak można się złościć, żeby nie krzywdzić innych i co można wtedy ze swoją złością zrobić. Sposoby podane przez dzieci zapisujemy zielonym kolorem po drugiej stronie arkusza (np. możemy biegać, śpiewać, komuś opowiedzieć o tym, co nas złości, narysować to itp.).

3. Alfabet miłych słów.
 Dzieci wypisują po kolei, jedna pod drugą wszystkie litery alfabetu ( bez zmiękczeń) i szukają do nich słowa, które kojarzą im się z czymś miłym i sympatycznym. Mogą pracować w parach lub większych grupach. Na koniec odczytują swoje „alfabety”.

4.  Papierowa wojna.

Do przeprowadzenia tego ćwiczenia potrzebne będą stare gazety. Dzieci dzielimy na dwie grupy i wyznaczamy im terytorium. Na znak prowadzącego wszystkie dzieci zaczynają formować z papieru kule i obrzucać się nimi nawzajem. Tej grupie, która po zakończeniu starcia będzie miała mniej papierowych kul na swoim polu, może zostać przyznany tytuł zwycięzcy.


5. „Bez złości mamy więcej radości”

Przy pomocy fantazyjnej opowieści dzieci mogą się nauczyć przejmować pożyteczne, samodzielne instrukcje w przypadku narastających agresji, a ponadto analogicznie do nich wymyślać nowe, pasujące do własnej sytuacji. Prowadzący stwarza rozluźnioną atmosferę, a potem podaje polecenia:
 „Dzisiaj polecisz w podróż samolotem marzeń i odwiedzisz nieznaną ci planetę. Teraz wtulasz się w miękki fotel, słuchasz odgłosów startującej maszyny… Warczenie silników jest coraz głośniejsze… Samolot odrywa się od ziemi… Po chwili dostrzegasz w oddali nowe planety… błyszczą się one i migoczą na czarnym niebie… Ziemia pozostaje w tyle… coraz mniejsza i mniejsza… Czujesz się lekki, jesteś już w kosmosie. Postanawiasz wylądować na następnej planecie, jesteś ciekawy, co tam się znajduje, co tam przeżyjesz, czy są tam dzieci, takie jak ty.

Im bardziej zbliżasz się do tej planety, tym jest ona piękniejsza… przyciąga oczy jasnymi, przyjaznymi kolorami. Są tam domy, okrągłe i ciepłe, pomiędzy nimi kolorowe kwiaty i zielone krzewy. Wszystko jest takie spokojne i przyjazne. Twój samolot ląduje łagodnie… wysiadasz… biegniesz po miękkim, ciepłym podłożu… Ostrożnie podchodzisz do jednego z domów, zaglądasz przez okno…nikt cię nie zauważa… W domu tym jest grupa dzieci. Słyszysz właśnie, jak jedno dziecko mówi coś do drugiego, ale nie rozumiesz wypowiadanych słów. Musiało to być coś nieprzyjemnego, bo widzisz, że dziecko, do którego były skierowane te słowa, jest coraz bardziej rozwścieczone… oddycha gwałtownie… zaciska dłonie w pięści… Ale spójrz, co się teraz dzieje? Dziecko to nagle zastyga w bezruchu. Zaczyna spokojnie oddychać, głęboko nabiera powietrza do płuc i wydmuchuje je stopniowo, wdech, wydech, wdech, wydech… I zaczyna mówić, najpierw bardzo cicho, potem coraz głośniej i pewniej: Bez złości mamy więcej radości. A za każdym razem staje się coraz spokojniejsze i bardziej przyjaźnie nastawione do innych, a i to drugie dziecko uspokaja się… Widzisz, jak oboje się odprężają, zaczynają się uśmiechać, rozmawiają ze sobą, są spokojni i uprzejmi dla siebie… wszystko jest w porządku.

Nikt nie widział cię zaglądającego przez okno. Pochylasz się i skradasz z powrotem do samolotu. Mówisz do siebie: to był naprawdę świetny pomysł – bez złości mamy więcej radości – zapamiętam to sobie. Powtarzasz sobie to zdanie wielokrotnie, po cichu… i jeszcze kilka razy… Wsiadasz do samolotu i lecisz z powrotem na ziemię. Staje się ona coraz większa i piękniejsza. Jesteś znowu tutaj. Po cichu wypowiadasz zapamiętane słowa: bez złości mamy więcej radości, bez złości mamy więcej radości…”
Po zakończeniu tej niezwykłej podróży trzeba dać uczestnikom możliwość zastanowienia się i porozmawiania o uczuciach, które przeżywali w jej trakcie.

Maj 2024
P W Ś C Pt S N
29 30 1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31 1 2