Opracowanie: Agnieszka Bobaj, SP nr 51 w Białymstoku

ZAJĘCIA SOCJOTERAPEUTYCZNE (AUTORKA POSIADA UPRAWNIENIA), KTÓRE Z POWODZENIEM MOŻNA PRZEPROWADZIĆ W RAMACH GODZINY WYCHOWAWCZEJ.

Temat: Kiedy dopada nas złość
Cele rozwojowe:
-    zapewnienie poczucia akceptacji,
-    tworzenie klimatu bezpieczeństwa, otwartości.
Cele edukacyjne:
-    uczenie się rozpoznawania uczuć i nazywania ich,
-    poznanie różnych sposobów radzenia sobie z przykrymi uczuciami np. złością.
Cele terapeutyczne:
-    przezwyciężanie nieśmiałości,
-    wyrażanie własnych uczuć,
-    rozwijanie ekspresji ciała,
-    odreagowanie negatywnych emocji.

Uczestnicy: młodzież w wieku 12-14 lat
Czas trwania: 45 do 60 minut (w zależności od aktywności grupy)
Techniki: rundka, gry i zabawy, zadania twórcze, dyskusja
Formy: grupowa, praca w kręgu, praca indywidualna
Środki dydaktyczne: kartki, długopisy, kapelusz, mazaki, kredki, odtwarzacz CD, płyta z nagraniem, lina

Przebieg zajęć
1. Rundka
„Jestem wściekły wtedy, kiedy ktoś...”, siedząc w kole każdy kończy zdanie.
2. Złości mnie
Na przygotowanych kartkach wypisujemy pionowo litery swojego imienia i szukamy do nich odpowiedniego wyrazu np. nazwy, wydarzenia, rzeczy, które może naszym zdaniem wywołać złość.
I - ironiczny uśmiech
W - wykład dorosłego
O – oszustwo
N – nuda
A - A nie mówiłem...

3. Złe spojrzenie
Przed rozpoczęciem zabawy odbywa się ściśle tajne losowanie, kto będzie miał „złe spojrzenie”. Dziecko ze „złym spojrzeniem” próbuje ustrzelić pozostałych swoimi oczami poprzez wpatrywanie się w nich, mruganie itp. Ten, kto poczuje się trafiony, mówi: „Zostałem dotknięty” i siada poza obrębem koła - trafienie nie jest potwierdzane przez dziecko ze „złym spojrzeniem”. Wszyscy obserwują uważnie wydarzenia oraz siebie nawzajem, aby odgadnąć, kto ma „złe spojrzenie”. Kto uważa, że rozpoznał osobę ze „złym spojrzeniem”, podnosi rękę do góry i woła: „Żądam nakazu zatrzymania dla...”. W trakcie rozmowy na zakończenie można podyskutować na temat niedociągnięć we wzajemnym postrzeganiu się i ocenianiu, powstawania plotek i krzywdzących opinii, które mogą wywoływać złość.
4. Węzeł gordyjski
Uczestnicy stają w szeregu, łapią się za ręce. Pierwsza osoba ma za zadanie utworzyć z grupy supeł. Ostatni z rzędu powinien go rozplątać bez przerywania szeregu.
5. Wrzuć stres do kapelusza
Wszyscy piszą na kartkach, co ich stresuje, złości i denerwuje. Następnie wrzucają kartki do kapelusza. Każdy wyciąga przypadkową kartkę i odczytuje ją na głos, następnie symbolicznie rwie kartkę.
6. Dyskusja
Wspólnie zastanawiamy się, co można zrobić ze stresem i złością, gdy nas dopadnie, jak odreagować napięcie, aby inni przez nas nie cierpieli.
7. Namaluj swoją złość
Na arkuszach papieru każdy przedstawia „swoją złość”, tworzymy galerię prac - omówienie.
8. Na zakończenie relaks
Każdy układa się wygodnie na dywanie, wykonujemy ćwiczenia oddechowe, w tle muzyka „szum morza”.
9. Lina
Stajemy w kręgu. Wyobrażamy sobie, że u naszych stóp leży gruba, okrętowa lina, która symbolizuje wszystkie nasze złości i przykre emocje. Prowadzący łapie linę i podaje najbliższej osobie, ta podaje kolejnej itd. Wreszcie gdy wszyscy trzymają linę, podnosimy ją do góry i wyrzucamy daleko za siebie.
10. Zakończenie zajęć – Iskierka