Wychowanie przedszkolne

Iwona Kowalczuk
PS nr 82

Scenariusz uroczystości "Pasowanie na przedszkolaka"

Cele ogólne:
•    przyjęcie do społeczności przedszkolnej nowych dzieci;
•    wspomaganie dziecka w budowaniu pozytywnego obrazu siebie;
•    nawiązanie bliższego kontaktu między dziećmi, rodzicami i personelem przedszkola;
•    tworzenie w przedszkolu atmosfery radości, przyjaźni i zaufania;
Cele  szczegółowe:
•    bawi się zgodnie z rówieśnikami i rodzicami
•    śpiewa piosenki, recytuje wiersze, inscenizuje ruchem piosenki;
•    pokonuje lęk przed występami publicznymi.

Pomoce dydaktyczne: magnetofon, opaski zajączków, grzechotki-jajeczka, dyplomy, opaski na rękę, płyty CD z piosenkami i tańcami.
Przebieg uroczystości:
1.    Jedzie pociąg z daleka”– dzieci w opaskach z wizerunkiem zajączka i odświętnych strojach „wjeżdżają” do sali śpiewając piosenkę.
2.    Powitanie przybyłych na uroczystość gości
3.    ,,Do przedszkola idzie maluch” – piosenka inscenizowana ruchem

        1. Do przedszkola idzie maluch, tup, tup, tup, tup,  - 4 tupnięcia z przerwą
            Wszyscy dziś malucha znają, tup, tup, tup, tup.   – j.w.

       2. Zna wierszyki i piosenki, la, la, la, la,     - 4 x klasnąć  w ręce z przerwą
           Zawsze chodzi uśmiechnięty, la, la, la, la. – j.w.

       3. Podskakują razem dzieci, hop, hop, hop, hop, - 2 podskoki z przerwą
           Bo tu bawią się najlepiej, hop, hop, hop, hop.  – j.w.

4.    „Mam 3 latka”– recytacja wiersza H. Suchorzewskiej połączona z ilustracją ruchową

Mam trzy lata, trzy i pół,                  - dzieci pokazują trzy palce
Brodą sięgam ponad stół.                 - ręką pokazują brodę
Do przedszkola chodzę z workiem    - maszerują w miejscu
I mam znaczek z muchomorkiem.    - pokazują rękami grzybek

Pantofelki ładnie zmieniam,            - naśladują zdejmowanie kapci
Myje ręce do jedzenia.                    - mycie rąk
Zjadam wszystko z talerzyka,          - jedzą łyżką
Tańczę, kiedy gra muzyka.              - ręce pod boki-poruszają biodrami

Umiem wierszyk o koteczku.          - rękami pokazują wąsy na twarzy
O tchórzliwym koziołeczku             - palcami pokazują na głowie różki
I o piesku, co był w polu,                 - wymach ręką w bok
Nauczyłam się w przedszkolu.         – obrót, wymach rękami na boki

5.    „Jestem sobie przedszkolaczek”–  instrumentacja piosenki

Jestem sobie przedszkolaczek,
Nie grymaszę i nie płaczę,
Na bębenku marsza gram,
ram tam tam, ram tam tam.- gra na grzechotce ( jajeczka)

Mamy tu zabawek wiele,
Razem bawić się weselej,
Bo kolegów dobrych mam,
ram tam tam, ram tam tam. - j.w.

Mamy klocki, kredki, farby,
To są nasze wspólne skarby,
Bardzo dobrze tutaj nam,
ram tam tam, ram tam tam. – j.w.

Kto jest beksą i mazgajem,
Ten się do nas nie nadaje,
Niechaj w domu siedzi sam,
ram tam tam, ram tam tam. – j.w.

6.    Wiersz „Maluszki”
Trzylatki to są dzieci z tej gromadki,
Co wierszyki recytują i piosenki wyśpiewują.
Skaczą pięknie jak piłeczki, buzie mają jak laleczki,
Ładnie prace wykonują, wydzierają i malują
7.    „Le bastrliglo”– taniec z rodzicami  w parach

8.    „Zajączek” – wiersz połączony z ilustracją ( rodzice naśladują ruchy dziecka)

Noc minęła, wstaje słońce,  - ręce do góry zakreślają koło
A zajączek jak zajączek,     - 2 palce u rąk przykładają do głowy
Wyszedł: z nory i na łące    - maszerują w miejscu
Kica, skacze, mały pączek. - podskakują

Uszka stoją, i słuchają.         - uszy j.w.
To jest sprytu jego część      - 7 x klasnąć w ręce
Oczy też bacznie zerkają.    - rozglądają się na boki
By wilk go nie zdążył zjeść - naśladują rękami wkładanie jedzenie do buzi

On zbyt wilka się nie boi    - palcem wskazującym na boki
Cieszy się zielenią, traw     - obrót w miejscu
Kiedy zbłądzi pośród kniei - marsz w miejscu
Na polance szczypie szczaw - przykucają i stukają palcami o podłogę

9.    „Pasowanie”- czyta nauczycielka

Kalendarz dziś datę ważną wskazuje,
bo pani dyrektor na przedszkolaka Was pasuje.
Ale zanim to się stanie niech każde z was wykona zadanie:
•    Niech stanie na jednej nodze,
•    Wykona trzy podskoki,
•    Zrobi wesołą minkę.
10.    Ceremonia ślubowania.

Super  poszły wam zadania.
Więc zapraszam do ślubowania.
Wyciągnijcie dwa paluszki,
Równiuteńko złączcie nóżki,
Wszystkiego uważnie słuchajcie
I wyraźnie powtarzajcie.
My Zajączki przyrzekamy:

- co dzień rano buzię mieć zawsze roześmianą,/ PRZYRZEKAMY,
-  nie płakać, nie szlochać i panie mocno kochać,/PRZYRZEKAMY,
- zabawki szanować i dookoła wszystko porządkować,/PRZYRZEKAMY,
-  choć jesteśmy jeszcze mali, zgodnie się bawić w sali,/PRZYRZEKAMY,
- piżamę samemu zakładać i na spaniu nie gadać,/ PRZYRZEKAMY,
- nie sikać w galoty, bo z tym dużo roboty,/ PRZYRZEKAMY.

11.    C. d. wiersza „Pasowanie”
Panią dyrektor tu zapraszamy.
Dla Pani specjalne zadanie mamy.
Chcemy poprosić o pasowanie
Przedszkolakiem niech każdy się stanie.

12.    Wystąpienie Pani dyrektor. Następnie dokonanie uroczystego nadania imienia grupie I „Zajączki” oraz pasowanie na przedszkolaka.
13.     Wręczenie dzieciom  przez Panią Dyrektor dyplomów oraz  założenie opaski zajączka na rękę .
14.    Słodki poczęstunek dla zgromadzonych gości .
 

Iwona Kowalczuk
PS nr 82

SCENARIUSZ  SPOTKANIA  INTEGRACYJNEGO Z RODZICAMI



Temat: „Wielkanoc tuż,  tuż”- warsztaty plastyczne.


Cele ogólne:
•    poznanie zwyczajów związanych ze świętami wielkanocnymi;
•    kultywowanie tradycji wielkanocnych;
•    rozwijanie sprawności manualnych;
•    integracja przedszkola ze środowiskiem rodzinnym dziecka ;

Metody:
•     czynna: zadania stawiane do wykonania
•    słowna: objaśnienia, instrukcje
•    oglądowa: obserwacja, pokaz

Formy: grupowa, indywidualna, zespołowa

Pomoce:
•    odtwarzacz CD, płyty z nagraniem piosenki, muzyki do zabaw, kolorowa bibuła, serwetki, taśma malarska, klej, szary papier

Przebieg:

  1. Powitanie rodziców i dzieci . Nawiązanie do tradycji zawiązanymi  z Wielkanocą.
  2. Nauczycielka opowiada dzieciom o wielkanocnej Krainie w której trwają przygotowania do Świąt Wielkanocnych. Zajączki są bardzo zapracowane. Robią świąteczne porządki, pieką baby i mazurki, malują pisanki i przygotowują niespodzianki dla dzieci. Może pomożemy zajączkom w przedświątecznych przygotowaniach?
  3. Piosenka "Chodźmy do koła" zapraszamy rodziców do wspólnej zabawy
  4. "Pieczemy ciasto" - zabawa z elementami pedagogiki zabawy (naśladowanie za pomocą gestów i mimiki całego procesu robienia ciasta).

 

Ustawienie: siedzimy w kole

  •     lewą rękę wyciągamy przed siebie i zginamy w łokciu (w ten sposób trzymamy przed sobą naczynie)
  •     ucieramy składniki na ciasto kręcąc prawą ręką 8 razy
  •     4 razy wycieramy ręce
  •     4 razy strzepujemy mąkę z fartuszka wbijamy 4 jajka
  •     prawą ręką sięgamy za lewe ramię, bierzemy jajko, rozbijamy je o ramię, wlewamy jajko do naczynia mówiąc CHLUP i wyrzucamy skorupki przez prawe ramię mówiąc SIUP.
  •     lewą ręką sięgamy za prawe ramię, bierzemy jajko, rozbijamy je o ramię, wlewamy jajko do naczynia mówiąc CHLUP i wyrzucamy skorupki przez lewe ramię mówiąc SIUP.
  •     wbijamy jeszcze jedno jajko prawą ręką i ostatnie lewą
  •     zagniatamy ciasto 8 razy
  •     4 razy wałkujemy ciasto przed sobą obiema rękami
  •     ozdabiamy kremem lub posypujemy bakaliami / 8 razy/
  •     gotowym ciastem częstujemy osoby po prawej i lewej stronie.


5.    Zabawa "Wielkanocne jajko" - dzieci stojąc w kole podają sobie dużą pisankę przy dźwiękach muzyki. Na przerwę w muzyce, dziecko z pisanką rozwiązuje wielkanocną zagadkę (zagadki odczytują rodzice)
Mam czerwone nóżki,
jestem żółtą kulką.
A kiedy urosnę,
To zostanę kogutem lub kurką
(kurczątko)

6.    „Musztra kurczaków”- przy muzyce
„Ciu, ciu ła ła ła”- obroty wokół siebie zgodnie z ustawieniem ciała
„Kompanija”- salutujemy

Za każdym razem dodajemy kolejno polecenie:
1.Ręce do przodu
2.Ręce do przodu, zacisnąć pięści
3. Ręce do przodu, zacisnąć pięści, kciuki do góry (ciu ciu ła jest dwa razy);
4. Ręce do przodu, zacisnąć pięści, kciuki do góry, pięści do piersi;
5. Ręce do przodu, zacisnąć pięści, kciuki do góry, pięści do piersi, głowa do tyłu;
6. Ręce do przodu, zacisnąć pięści, kciuki do góry, pięści do piersi, głowa do tyłu;, pupa   
    do tyłu;
7. Ręce do przodu, zacisnąć pięści, kciuki do góry, pięści do piersi, głowa do tyłu;, pupa   
    do tyłu, nogi pingwina (ciu ciu ła jest dwa razy);
8. Ręce do przodu, zacisnąć pięści, kciuki do góry, pięści do piersi, głowa do tyłu;, pupa   
    do tyłu, nogi pingwina, język na brodę  (ciu ciu ła jest dwa razy)
7.    Zagadka
Na Wielkanocne Święta
pamięta o prezentach
(zajączek)
8.    „Taniec z zajączkiem”- taniec integracyjny „Specknerin”
Ustawienie: w kole
4 kroki odstawno- dostawne w prawą  stronę
3 kroki do środka koła na 4 całus dla zająca
4 kroki do tyłu
4 kroki odstawno- dostawne w prawą  stronę
3 kroki do środka kola na 4 całus dla zająca
4 kroki do tyłu
2 obroty wokół siebie w prawą stronę
2 obroty wokół siebie w lewą stronę
 Całość powtarzamy 3 razy

W różne wzorki malowana,
cała wkoło opisana
(pisanka)
9.    Piosenka „Kolorowa pisanka”
10.    „Pisanka”- wyklejanie „pisanek” sznureczkami z bibuły, koralikami itp.
11.    „Kwiatek”- wykonanie kwiatka z serwetki.
12.    Ozdabianie koszyka wielkanocnego na dużym arkuszu szarego papieru.
13.    Podziękowanie za udział w spotkaniu, złożenie życzeń świątecznych.


POMYSŁ NA DZIEŃ BABCI I DZIADKA - FAMILIADA

Joanna Żarniewska
Przedszkole Samorządowe nr 4 w Białymstoku

 

Uroczystości w przedszkolu odgrywają bardzo ważną rolę. Dobrze i ciekawie przeprowadzone spotkanie pozostaje na długo w pamięci. Oprócz występów artystycznych dzieci warto włączyć zaproszonych gości do wspólnej zabawy.
Jednym z pomysłów może być “Familiada”, nadająca się szczególnie na obchody Dnia Babci i Dziadka (seniorzy lubią oglądać teleturnieje). Jest to prosta recepta na udaną zabawę, a przecież uroczystość powinna być źródłem radości i przyjemności.
“Familiada” ma charakter uproszczony. Może zacząć się od dowcipu prowadzacej, np. Dziadek pyta Jasia: - Jasiu, dlaczego masz mokre włosy? - Bo całowałem rybki na dobranoc - odpowiada wnuczek.
W turnieju uczestniczą 2 zespoły składające się z 4 członków (2 babcie i 2 dziadków z jednej rodziny). Stawką w turnieju są cukierki dla wnucząt.
Przedstawiciele drużyn po zadaniu pytania włączają latarki. Kto pierwszy wykona tę czynność - jego drużyna ma pierwszeństwo udzielenia odpowiedzi. Jeśli drużyna zabierając kolejno głos nie wyczerpie odpowiedzi uwzględnionych przez ankietowane dzieci, pytanie przechodzi do drużyny przeciwnej. Za każdą prawidłową odpowiedź uczestnicy otrzymują 1 punkt. Punkty zliczane są na tablicy.


Przykłady zadawanych pytań i odpowiedzi wcześniej ankietowanych dzieci:

Co babcia robi w wolnym czasie?

  • ogląda telewizję
  • robi ciasto
  • gotuje
  • sprząta
  • bawi się z wnuczką

Co dziadek robi w wolnym czasie?

  • robi ciasto
  • gotuje
  • łowi ryby
  • naprawia samochód
  • bawi się z wnukiem

Z jakiego prezentu cieszyłaby się babcia?

  • pierścionek
  • kwiatki
  • tort
  • korale
  • z wnuczka

Z jakiego prezentu cieszyłby się dziadek?

  • czapka
  • koszula
  • komputer
  • telefon
  • miecz

Co się dzieciom najbardziej nie podoba w przedszkolu?

  • niegrzeczne zachowanie
  • przechodzenie do grupy maluchów
  • brak basenu
  • brak Lego
  • połamany samochód

Jaki kolor jest najładniejszy wg dziewczynek?

  • różowy
  • czerwony
  • fioletowy
  • złoty
  • niebieski

Jaki kolor jest najładniejszy wg chłopców?

  • złoty
  • czerwony
  • niebieski
  • zielony
  • żółty

Co kupują najczęściej dziadkowie wnukom?

  • serki
  • lody
  • czekoladę
  • coś do picia
  • cukierki

 

Na zakończenie sumujemy ilość punktów dla każdej z drużyn, ogłaszamy zwycięstwo jednej z nich. Punkty przeliczamy na cukierki, np. za każde 10 pkt - 1 cukierek i wręczamy wnukom słodkie upominki.

Anna Pyłko
Przedszkole Samorządowe Nr 82 w Białymstoku 

Scenariusz zajęć w grupie 5 – latków

Temat tygodnia: Letnie wspomnienia
Temat zajęć: „Co pływa, co jedzie, a co lata?” – ćwiczenia klasyfikacyjne.
Data przeprowadzenia: 13.09. 2012

Cele główne:
- rozwijanie znajomości otaczającego środowiska
- nabywanie umiejętności klasyfikowania

Cele szczegółowe:
- umie rozpoznać i nazwać środki transport,
- potrafi klasyfikować według podanej cechy i tworzyć grupy,
- umie wypowiadać się na określony temat,
- umie przeliczać i porównywać liczebność zbiorów,
- zgodnie współpracuje w grupie,
- przestrzega reguł zachowania,

Metody: słowna – wypowiedzi dzieci, oglądowa – obrazki, czynna – zadania stawiane do wykonania

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa – jednolita, grupowa – zróżnicowana

Pomoce dydaktyczne: opaski na ręce w trzech kolorach, bębenek, nagranie na Cd, krążki, 3 plansze przedstawiające morze, powietrze i drogi lądowe, klej, obrazki przedstawiające środki transportu, koszyk,

Przebieg zajęć:

1.    Powitanie i przedstawienie tematyki zajęcia:
Nauczycielka recytuje dzieciom wiersz „Kto najszybszy? Kto najważniejszy?” M. Berowskiej po czym informuje dzieci, czego będą dotyczyły zajęcia.

2.    „Pieszo czy na rowerze?” – zabawa ruchowa:
Dzieci stoją w rozsypce z krążkami (kierownica), naśladują jazdę na rowerze trzymając przed sobą kierownicę, dopasowują ruch do zmieniającego się tępa utworu muzycznego. Na przerwę w muzyce nauczycielka akompaniuje na bębenku marsz – dzieci spacerują po sali, na dźwięk muzyki ponownie naśladują rowery.

3.    Podział dzieci na grupy:
Każde dziecko podchodzi do swojego krzesełka i bierze opaskę, którą następnie zakłada na rękę. W ten sposób dzieci zostają podzielone na 3 grupy ze względu na kolor opaski.

4.    Wakacyjne podróże” – wypowiedzi dzieci na podstawie własnych doświadczeń:
- Czym podróżowaliście podczas  wakacji?
- W jaki sposób poruszał się pojazd, którym podróżowaliście?
- Jak czuliście się podczas podróży?
- Co robiliście, aby nie było wam nudni podczas podróżowania?
- Co to znaczy „środek transportu”?
- Co mogą przewozić środki transportu?

5.    „Czy to prawda?” – zagadki słuchowe:
Dzieci dostają po dwa kartoniki w kolorze zielonym i czarnym. Zielonemu przyporządkowuje się odpowiedź TAK, czarnemu NIE. Nauczycielka mówi dzieciom, że będą odpowiadały w inny sposób, tak, żeby każde dziecko mogło samodzielnie odpowiedzieć na pytania. Nauczycielka zadaje pytanie a każde dziecko odpowiada na nie poprzez podniesienie odpowiedniego kartonika. Złe odpowiedzi są poprawiane i wyjaśniane na bieżąco.
- Czy samochodem można podróżować nad morze?
- Czy statek może płynąć po morzu?
- Czy duży rower ma 4 koła?
- Czy Samochód ciężarowy przewozi ludzi?
- Czy skuter wodny może jechać po ulicy?
- Czy samolot zatrzymuje się na skrzyżowaniu?

6.    Co pływa, co jedzie, a co lata?” – ćwiczenia w klasyfikowaniu:
Nauczycielka informuje dzieci, że w sali ukryła koperty i plansze z zadaniami dla każdej grupy. Koperta ma oznaczenie zgodne z kolorem opaski na ręku dziecka. Dzieci muszą samodzielne je odnaleźć, wypakować i obejrzeć co one zawierają. Są to obrazki przedstawiające różne środki transportu.
Dzieci je oglądają, podaja ich nazwy oraz wypowiadają się na temat ich przeznaczenia.

Chętne dzieci dzielą nazwy na sylaby oraz wyodrębniają pierwsza głoskę.
Nauczycielka pyta dzieci w jaki sposób można byłoby obrazki. Dzieci podają swoje propozycje.
Wspólnie zostaje ustalony sposób podziału środków transportu ze względu na to, czy poruszają  się po wodzie, lądzie czy w powietrzu.
Dzieci w każdej z grup mają planszę przedstawiającą morze, powietrze oraz ląd. Zadaniem dzieci z każdej grupy jest odnalezienie obrazków przedstawiających właściwe pojazdy i naklejenie ich na swojej planszy. Nauczycielka pyta dzieci z grupy co zrobią z niepasującymi obrazkami?(oddadzą właściwej grupie)
Plansza przedstawiająca ląd zostaje przydzielona grupie dzieci, które lepiej sobie radzą w zadaniach od pozostałych. Ich zadanie jest utrudnione, gdyż muszą dodatkowo pogrupować wybrane pojazdy ze względu na ilość kół. Na pierwszej drodze umieszczają pojazdy dwukołowe, na drugiej czterokołowe a na trzeciej te, które mają więcej niż 4 koła.

Podsumowanie pracy grup: Nauczycielka pyta dzieci:
- Jakie pojazdy znajdują się na waszej planszy?
- Ile ich jest?
- Czy praca w grupie była łatwa?
- Jakim środkiem transportu chcielibyście podróżować w przyszłości?
- Jakie jeszcze inne pojazdy mogłyby znaleźć się na waszej planszy?( potem je dorysujemy)

7.    „Myjnia samochodowa” – zabawa ruchowa:
Dzieci dobierają się w 4-osobowe grupy, troje dzieci ustawia się w szeregu i staje w rozkroku, czwarte to samochód, który wjeżdża do myjni – wchodzi n a czworakach do tunelu. Dzieci naśladują czynności:
- polewanie wodą – gładzenie po plecach
- skropienie szamponem – delikatne stukanie paluszkami
- szorowanie – lekkie drapanie
- spłukiwanie – gładzenie
- suszenie – gładzenie raz jedną, raz drugą dłonią.

8.    Podsumowanie i ocena zajęć:
Nauczycielka pyta dzieci co było najciekawsze podczas zajęć, czego się nauczyły, co było trudne a co łatwe.
Na zakończenie dzieci wrzucają do koszyka wybrany kartonik: zielony jeśli zajęcia im się podobały lub czarny jeśli nie.

Joanna Żarniewska
Przedszkole Samorządowe nr 4 w Białymstoku

Kształtowanie języka dzieci poprzez aktywność twórczą jest doskonałym sposobem przygotowania ich do roli aktywnych ludzi, umiejących sprawnie porozumiewać się z otoczeniem w każdej sytuacji i w różnych środowiskach. Nasz sposób komunikowania się wywiera głęboki wpływ na naszą edukację, możliwości zawodowe, stosunki z innymi ludźmi – na wszystkie aspekty naszego życia.

Istnieje wiele sposobów i możliwości rozwijania twórczej aktywności werbalnej wychowanków.   Wg. A. Brzezińskiej „Im więcej różnorodnych sytuacji wymagających używania języka napotyka dziecko, tym więcej ma okazji do ukształtowania w sobie przekonania, że język to „twór” bardzo zmienny, elastyczny, dający wiele możliwości wyrażania tej samej treści w odmienny sposób”.       
Warto od czasu do czasu weryfikować efekty naszej pracy, warto wyławiać  i pielęgnować „skarby” – dzieci zdolne.
Poniższe badania zostały przeprowadzone w Przedszkolu Samorządowym nr 4 w Białymstoku, mogą stanowić inspirację do wykonywania podobnych ćwiczeń z dziećmi.

DIAGNOZOWANIE TWÓRCZEJ AKTYWNOŚCI SŁOWNEJ
W GRUPIE DZIECI 6-LETNICH

Liczba badanych: 23
Badanie płynności skojarzeniowej

•    Test „ Synonimy” – podawanie synonimów do wyrażenia „ małe dziecko”.
 
Lista synonimów:
dzidzia
niemowlę
bobas
maluch
guguś
raczkuś
rykuś
brykuś
fikuś
bieguś
beczek
bobo
baby
brzdąc
pacan
noworodek
milusiński
maluszek
bobeczek
maluś
niezdarek                                      
bubuś

Ilość utworzonych jednostkowych synonimów : 22   Ilość wszystkich podanych synonimów: 86  ( uzyskana średnia: 3,9).
W zakresie płynności skojarzeniowej wysoki poziom osiągnęło 3 dzieci ( 6-8 wyr. ),  dobry poziom- 4 dzieci (5 wyr.)   przeciętny poziom- 8 dzieci ( 3-4 wyr.), niski poziom- 4 dzieci ( 1-2 wyr.). Typowe dla wieku 6 lat jest używanie zdrobnień, jak również tworzenie neologizmów, tutaj stanowią one 50% wszystkich synonimów ( M. Żebrowska w „Psych. rozw.” przytacza wyniki badań nad tworzeniem neologizmów przez dzieci 6- letnie; przy 71,9% reakcji poprawnych stanowiły one 30, 5 %).
 
Badanie płynności i giętkości skojarzeniowej

•    Poszukiwanie określeń do słowa „ dziecko”.

Dzieci utworzyły 39 różnych określeń do słowa „dziecko”. Łącznie podały ich 56, uzyskując średnią 2, 4%.
Określenia te można pogrupować w 4 klasy:

1)    cechy związane z wyglądem zewnętrznym ( duże, brudne, czyste, mokre, małe, grubiutkie, pachnące, cuchnące, chude, rozczochrane, obślinione)
2)    cechy wewnętrzne- charakter, usposobienie ( wesołe, smutne, szybkie, uzdolnione, śmieszne, kochane, zdolne, powolne, zabawne, grzeczne, dziwne, leniwe, spokojne)
3)    cechy związane z wykonywaną czynnością ( beczące, skaczące, leżące, siedzące, ciągnące, krzyczące, mówiące, jedzące, turlające się, raczkujące, przytulające się, pieszczochujące się, )
4)    inne cechy ( chore, przeziębione)
 
Za płynność i giętkość przyznawano oddzielnie punkty. Po zsumowaniu punktów wysoki poziom uzyskało 5 dzieci, dobry poziom-3 dzieci, przeciętny poziom-10 dzieci, niski poziom-3 dzieci.
 
Badanie płynności i giętkości ekspresyjnej

•    Układanie zakończenia do przysłowia „ Gdzie dwóch się bije, ………”

Dzieci zaproponowały 13 różnych. dokończeń przysłowia, które można pogrupować ze względu na :

1) funkcję „trzeciego” ( co robi „trzeci” ) - …to trzeci też się bije, …to trzeci ucieka,
 …to trzeci rozdziela, …to trzeci krzyczy, …to trzeci śpi, …to trzeci ma gorączkę,
…to trzeci gra na komputerze,
2) użycie środka zaradczego przez wezwanie pomocy zewnątrz - …to wzywa się
karetkę, …to wzywa się policję, …to wzywa się straż pożarną,
3) podanie ostatecznego finału, przewidziane skutki - …to są siniaki, …to są guzy,
…są potrzebne plastry.

Najczęściej powtarzały się dokończenia zaklasyfikowane do grupy pierwszej. Łącznie wytworzono 34 dokończenia, co daje średnią 1,4. Bardzo dobre wyniki uzyskała 1 osoba, 3 osoby-dobre, 8 osób-przeciętne , 11 osób-niskie.
 
Badanie płynności i giętkości antycypacyjnej, oryginalności myślenia

•    Test Odległych Konsekwencji – Co by było, gdyby na świecie nie było dorosłych, tylko same dzieci ?

Dzieci przewidziały 22 różne skutki w przypadku, gdyby na świecie nie było dorosłych.
Przewidywane skutki uwzględniają różne aspekty założonej paradoksalnie sytuacji i obejmują:
1) skutki związane z działaniami dzieci ( co wówczas robiłyby dzieci)
2) skutki związane z nabyciem przez dzieci pewnych cech ( jakie wówczas stałyby się dzieci)
3) wnioski na temat braku pewnych osób, instytucji )
4) wnioski o charakterze ogólnym ( jak byłoby)

Najbardziej oryginalne odpowiedzi:
Gdyby na świecie nie było dorosłych, tylko same dzieci to: nie byłoby złodziejstwa, byłby mniejszy tłok i hałas, zabrakłoby pieniędzy na Mc’ Donald i Fikoland, można byłoby zwariować. Wszystkie przewidziane skutki są dość prawdopodobne( pod koniec wieku przedszkolnego dziecko potrafi postawić hamulce swej wyobraźni, podporządkować nasuwające się obrazy zgodnie z określonym celem, regułami logicznymi ).
Autorami najbardziej oryginalnych odpowiedzi było dwoje dzieci.
 
Badanie płynności i oryginalności myślenia

•    Modyfikacja testu „ Skojarzenia Figuralne”- „ Konstelacje” . Osoby badane były proszone o podanie jak największej ilości skojarzeń z zaprezentowanym układem kropek.

Dzieci podały 28 różnych skojarzeń na podstawie układu kropek. Najbardziej oryginalne z nich to:
widok z góry na miasto, zanurzona cysterna z rybami dookoła, wypadek samochodowy, brudy i paprochy z paprochem – gigantem, wybuch i uciekający ludzie, gąbka z dziurami różnej wielkości, pająk i pajęczyna, królowa pszczół z robotnicami, stadion z piłką nożną, pryszcz z ospy na tle innych pryszczy.  
      Autorami najbardziej oryginalnych odpowiedzi było dwoje dzieci.
 
Badanie płynności i oryginalności myślenia

•    Układanie zagadek na dowolny temat.

Dzieci utworzyły 12 poprawnie sformułowanych zagadek. Wszystkie miały formę opisową, żadna z nich nie ujmowała funkcji przedmiotu, tylko cechy percepcyjne,  nie było też zagadek abstrakcyjnych, ani wierszowanych.
   Nikt z całej grupy nie ułożył więcej zagadek niż jedną, połowa osób wykonała ćwiczenie nieprawidłowo.    Świadczy to  o potrzebie prowadzenia większej  ilości tego rodzaju ćwiczeń w toku pracy dydaktyczno-wychowawczej.
Ważna uwaga! Do wyników jednostkowych badań należy podchodzić ostrożnie, warto powtarzać zabawy i ćwiczenia językowe w różnych formach tak, by były one adekwatne do poziomu zdolności wychowanków.

Marzec 2024
P W Ś C Pt S N
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31