Przebieg warsztatów:

1. Nawiązanie do Programu Profilaktyki Szkoły.
2. Przykłady metod diagnozujących sytuację wychowawczą w klasie.
3. Rola zabaw interakcyjnych w polepszeniu zdolności komunikowania się i współpracy uczniów w oparciu o propozycje Klausa W. Vopel’a.
4. Zapoznanie z wybranymi grami i zabawami interakcyjnymi:
   - Orkiestra/ Kontakty
   - Zdjęcia z dzieciństwa/ Tożsamość
   - Dalszy ciąg historyjki/ Komunikacja
   - Godzina bajek/ Komunikacja
   - Żywe słowo/ Komunikacja
   - list do dziecka w innym kraju/ Tożsamość
5. Podsumowanie i ewaluacja.

    Program Profilaktyki Szkoły obliguje nauczycieli i wychowawców do realizacji zadań w nim zawartych, miedzy innymi takich jak:
- kształtowanie umiejętności pracy w grupie poprzez organizowanie gier i zabaw;
- integrowanie zespołu klasowego poprzez wspólne zabawy, imprezy klasowe i szkolne;
- pogłębianie relacji koleżeńskich;
- budowanie zdrowych kontaktów interpersonalnych;
- wdrażanie uczniów do rozpoznawania i nazywania przeżywanych uczuć i emocji, rozumienia i akceptowania uczuć własnych i cudzych;
- dotarcie do mocnych potencjałów osobowości i ich wykorzystanie w życiu. 

Wychodząc naprzeciw wymogom programu przygotowałyśmy przykładowy zestaw gier i zabaw, które ułatwią realizację zadań zawartych w programie.

Żeby zaplanować pracę wychowawczą i dobrać odpowiednie gry i zabawy interakcyjne musimy dobrze poznać swój zespół. Prowadzimy systematyczną, ukierunkowaną obserwację, rozmawiamy z uczniami i ich rodzicami, przeprowadzamy ankiety. Możemy też przeprowadzić socjometryczną analizę struktury grupy.
Badania socjometryczne stosuje się najczęściej w celu uzyskania następujących danych:
„- identyfikacja osób wymagających specjalnych zabiegów wychowawczych, specjalnej opieki, dodatkowych zajęć,
- identyfikacja osób szczególnie atrakcyjnych dla części członków danej grupy, np. przywódcy klik, czy innych podgrup,
- identyfikacja osób izolowanych, niewłączonych w żaden układ stosunków w ramach jakiejś
podgrupy,
- diagnoza wewnętrznej struktury grupy jako całości ( przy powtarzaniu badań informacji o zmianach dokonujących się w strukturze grupy, np. pod wpływem stosowanych zabiegów terapeutycznych),
- porównywanie różnych grup między sobą, np. przy ocenie efektywności różnych rodzajów psychoterapii grupowej” (Brzeziński 1978, s. 289).

    Metoda badań socjometrycznych obejmuje swym zasięgiem kilka różnych odmian technik badawczych zwanych technikami socjometrycznymi.

...

Całość publikacji  jest dostępna w formacie pdf - pobierz -