ks. Czesław Walentowicz

Dekalog w Katechizmie Kościoła Katolickiego i w Kompendium Katechizmu

I.„Jam jest Pan Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów cudzych obok Mnie”(Wj 20,2n). Jezus mówi: „Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”(Mt 4,10).

• Bóg objawia się człowiekowi, pozwala się poznać, przypomina o wyprowadzeniu z Egiptu, pierwszy ukazuje swoją miłość i działania, człowiek ma Boga przyjąć i adorować, ukazywać Go przez swoje działanie, gdyż został stworzony „na obraz i podobieństwo Boga”.
• pierwsze przykazanie obejmuje: wiarę, nadzieję i miłość oraz unikanie grzechu, który sprzeciwia się Bogu, kto mówi o Bogu, mówi o kimś wiecznym, niezmiennym zawsze takim samym, wiernym, doskonale sprawiedliwym. powinniśmy bezwzględnie przyjmować Jego słowa, całkowicie Mu wierzyć i ufać, Bóg jest wszechmocny, łaskawy i dobroczynny(św. Justyn, Dialog z Żydem Tryfonem, 11,1).
• naszym pierwszym obowiązkiem jest wierzyć w Boga i świadczyć o Nim, w„nieuznawaniu Boga” św. Paweł widzi źródło i wyjaśnienie wszystkich wypaczeń moralnych(Rz 1,5; 16. 26), przykazanie to domaga się umacniania naszej wiary, strzeżenia jej oraz odrzucania wszystkiego, co się jej sprzeciwia.
• grzechy przeciw wierze: dobrowolne wątpienie(lekceważenie lub nie przyjmowanie tego, co Bóg objawił, a Kościół od wierzenia podał), wątpienie niedobrowolne(chwiejność w wierze, trudności w przezwyciężaniu zarzutów, niepokój), niewiara(lekceważenie prawdy objawionej lub nie przyjmowanie jej), herezja(zaprzeczanie jakiejś prawdzie w którą należy wierzyć), apostazja(porzucenie wiary), schizma(odmowa uznania prymatu Biskupa Rzymu lub wspólnoty z tymi, którzy go uznają)
• nadzieja to ufne oczekiwanie Bożej pomocy do udzielenia odpowiedzi na Bożą miłość, oczekiwanie błogosławieństwa Bożego i uszczęśliwiającego oglądania Boga, lęk przed obrażeniem miłości Bożej i spowodowaniem kary
• grzechy przeciw nadziei: rozpacz(człowiek przestaje oczekiwać od Boga zbawienia, pomocy do zbawienia i odpuszczenia grzechów) i zuchwała ufność(człowiek przecenia swoje zdolności, nadzieja zbawienia bez pomocy Bożej lub zbytnia ufność we wszechmoc i miłosierdzie Boże - oczekiwanie przebaczenia bez nawrócenia i chwały bez zasługi
• na miłość Boga człowiek ma odpowiadać miłością, miłość domaga się miłowania Boga nade wszystko, a wszystkich stworzeń dla Niego i ze względu na Niego, odrzucenia obojętności, niewdzięczności, oziębłości, znużenia lub lenistwa duchowego i nienawiści Boga, która rodzi się z pychy.
• grzechy przeciw miłości Boga: obojętność(odrzucenie lub zaniedbanie miłości Bożej), niewdzięczność(pomijanie lub odrzucanie miłości Bożej), oziębłość(zwlekanie lub niedbałość w odwzajemnianiu miłości), znużenie(lenistwo duchowe lub odrzucenie Bożej radości aż do odrazy wobec dobra Bożego), nienawiść do Boga sprzeciwia się miłości, zaprzecza Bożej dobroci, usiłuje Mu złorzeczyć
• wiara, nadzieja i miłość kształtują i ożywiają cnoty moralne, miłość skłania do oddawania Bogu tego, do czego jesteśmy zobowiązani jako stworzenia, uzdalnia nas do tego cnota religijności, z niej wynikają: adoracja, modlitwa i ofiara, adoracja to uznawanie Boga jako Boga, Stwórcę i Zbawiciela, uznanie uległości stworzenia(siebie) wobec Stwórcy oraz chwalenie i wielbienie Boga. modlitwa to wzniesienie ducha do Boga jako wyraz naszej adoracji, modlitwa wyraża się w: uwielbieniu, dziękczynieniu, wstawiennictwie, prośbie, modlitwa jest spełnieniem przykazania: „Zawsze się módlcie..”(Łk 18,1), „ofiara to każde dzieło, które przyczynia się do połączenia nas świętą komunią z Bogiem, dzięki któremu możemy stać się naprawdę szczęśliwi”(św. Augustyn, De civitate Dei, 01,6), jedyną, doskonała ofiarą jest Ofiara Jezusa na Krzyżu, my łącząc się z nią możemy nasze życie uczynić ofiarą dla Boga.
• przyrzeczenia i śluby, chrześcijanin składa Bogu przyrzeczenia w sakramentach: chrztu, bierzmowania, małżeństwa, kapłaństwa, przyrzeka Bogu określone czyny, modlitwę, jałmużnę, pielgrzymkę, itd., wierność przyrzeczeniom jest przejawem szacunku wobec Boga i miłością Boga, ślub to świadoma i dobrowolna obietnica Bogu mająca na celu dobro możliwe i lepsze., jest to akt pobożności, w którym człowiek poświęca siebie Bogu lub obiecuje mu dobry czyn.
• wolność sumienia - godność osoby ludzkiej domaga się, aby w sprawach religijnych nikt nie był zmuszany do działania wbrew swemu sumieniu, ani też nie powinien doznawać przeszkód, w słusznych granicach porządku publicznego, gdy działa według swego sumienia, prywatnie czy publicznie, sam lub z innymi.
• „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną” zabrania oddawania czci innym bogom(stworzenie, władza, pieniądze, szatan) poza Jedynym Bogiem, który objawił siebie swojemu ludowi, wykroczeniem jest zabobon i bałwochwalstwo, zabobon jest wypaczeniem postawy i praktyk religijnych przed Bogiem, a przejawia się w różnych formach wróżbiarstwa, magii(odwoływanie się do szatana, demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające odsłonić przyszłość, korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad światem, nad czasem, nad człowiekiem, chęcią zjednania sobie ukrytych mocy) , czarów, spirytyzmu, bezbożności, która wyraża się w kuszeniu Boga słowem lub czynem, w świętokradztwie które profanuje osoby lub rzeczy święte, przede wszystkim Eucharystię, w symonii, która oznacza nabywanie lub sprzedawanie rzeczy duchowych; ateizmu który oznacza odrzucenie istnienia Boga, agnostycyzmu, indyferentyzmu.
• „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby”, w Starym Testamencie był zakaz przedstawiania Boga w jakichkolwiek wizerunkach, ponieważ Bóg jest Duchem, sąsiednie narody miały licznych bożków, od momentu Wcielenia Syna Bożego chrześcijanin może przedstawiać Jezusa, Maryję, Świętych w obrazach i rzeźbach, mając świadomość, że nie czcimy obrazu, czy rzeźby lecz osobę, którą przedstawia.

...

Całość publikacji dostępna jest w pliku do ściągnięcia.

Pobierz: Całość w formacie pdf