Małgorzata Lech

Korespondencja międzyszkolna w pracy dydaktyczno - wychowawczej
Życie Szkoły 1995/4

W początkach naszej pracy zawodowej, podobnie jak wszyscy młodzi nauczyciele, natrafiłyśmy na wiele różnych trudności natury organizacyjnej, metodycznej i wychowawczej.
Na lekcjach języka polskiego dużą trudność sprawiało nam wprowadzanie ćwiczeń z zakresu literackich form użytkowych, np. pisanie listów, zawiadomień, zaproszeń i życzeń.

Dzieci traktowały je jako nudne, sztucznie inicjowane wprawki stylistyczne, które nie budziły w nich ani potrzeby, ani chęci opanowania danej umiejętności.
Dopiero po nawiązaniu korespondencji między naszymi klasami uczniowie zaczęli nabywać umiejętności pisania listu (podstawowe słownictwo, zawartość tekstu, jego algorytm) w sposób naturalny. Uznałyśmy, że jest to doskonały sposób rozwijania i kształcenia języka pisanego uczniów, a także myślenia, przeżyć i sądów. Wprawnie prowadzona korespondencja wyrabiała w dzieciach umiejętność nawiązywania kontaktów społecznych, rozwijała uczucia przyjaźni, życzliwości, kształtowała w nich postawę otwartości, wzbogacała ich przeżycia, uczyła dzielić się nimi, poszerzała wiedzę o środowisku społeczno-przyrodniczym, uczyła ponoszenia odpowiedzialności za słowo i poprawnej ,,etyki językowej”. 

Kilka lat temu podzieliłyśmy się krytycznymi uwagami (a właściwie odczuciami) na temat tradycyjnych metod realizacji wspomnianych zadań programowych z zakresu nauczania języka polskiego. Zdecydowałyśmy się na nawiązanie korespondencji między naszymi klasami, aby urozmaicić zajęcia i uaktywnić twórczo dzieci. Ustaliłyśmy, że będziemy w tej wymianie opierać się głównie na propozycjach dzieci. Liczyłyśmy na ich spontaniczność i niekonwencjonalność.
Nie przystąpiłyśmy od razu do realizacji naszych planów, ponieważ koleżanka z Legionowa rozpoczynała pracę z klasą pierwszą (dzieci z Białegostoku były w klasie drugiej). Po pierwszym półroczu, gdy legionowscy uczniowie opanowali umiejętność pisania, otrzymali list z Białegostoku.
Zanim to nastąpiło, przeprowadziłyśmy z wychowankami rozmowy dotyczące tego, Czy chcieliby zaprzyjaźnić się z kolegami z innego miasta. Propozycja spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Dzieci zaczęły snuć plany dotyczące wspólnych wyjazdów i spotkań. 

...

Cała publikacja dostępna jest w pliku do ściągnięcia.

Pobierz: Całość w formacie pdf